Świętokrzyski Park Narodowy zielone bogactwo

Magiczne, urokliwe i klimatyczne – Góry Świętokrzyskie. Zarówno pod względem geologicznym jak i krajobrazowym miejsce wyjątkowe. Lasy, które porastają górskie pasma, powstały w okresie dewonu i kambru, około 400 mln lat temu. Na straży tej wielodziejowej historii skrytej w prastarych ostępach puszczy stoją pracownicy Świętokrzyskiego Parku Narodowego.

Najbardziej charakterystyczne dla tego regionu są bory jodłowe z domieszką świerka i sosny oraz buka, jawora, jarzębiny i in. w wyższych partiach Łysogór oraz lasy jodłowo-bukowe w niższych częściach Łysogór i innych pasmach górskich. Z rzadkich drzew na uwagę zasługuje modrzew polski na Górze Chełmowej.

Licznie występują tutaj rośliny górskie np. liczydło górskie, paprotnik Brauna, paprotnik ostry i kolczysty, zanokcica zielona i arnika górska oraz wiele gatunków górskich mchów i porostów, występujących w krainie świętokrzyskiej wyspowo. 

Na torfowiskach występują rośliny pochodzenia północnego np. gnidosz królewski, turzyca strunowa, bagnica torfowa. Siedliska o podłożu bogatym w węglan wapnia, suche i nasłonecznione, zajmują gatunki pontyjskie np. zawilec wielkokwiatowy, dzwonek boloński i syberyjski. Występują tu także gatunki atlantyckie np. widłak torfowy, gnidosz rozesłany i inne.